Naleśnikowy salon

„Hu! Hu! Ha! Nasza zima...” tutaj powinno być słowo „zła!”, ale ja napiszę zbawienna! Pani Maria Konopnicka chyba nie byłaby dumna z mojego rymu ;) ale na pewno przyznałaby rację, że zmiana w wierszu bardziej pasuje do panującego u nas nastroju. Pewnie zorientowałyście się dziewuszki, że moje życie kręci się głównie wokół Sprężynki (oczywiste), kotów (już mniej oczywiste) i ogródka(konieczne), a muszę Wam wyznać, że od dawna tęskniłam za jakimś porządnym poszaleniem z ZetPeTami w domku. Nareszcie!  nasz mroźny mróz pozwolił mi zrealizować od dawna dziergane w główce marzenie. 

Po kuzynce odziedziczyłam (jeszcze raz dziękuje Aguś!) urokliwy sekretarzyk. Kiedy byłam małym dzieciakiem na widok tego biureczka leciała mi ślinka, a teraz należy do mnie! W związku z sentymentem i wyjątkowym wyglądem mebla zależy mi na jego ciekawym odnowieniu. W moje głowie zrodziło się parę pomysłów, ale ponieważ biurko jest klejone to jego szlifowanie będzie wymagać sporo wysiłku i czasu, dlatego póki co zmieniłam jedynie gałki. Dwie zostały zakupione w Zara Home, natomiast cztery pozostałe zrobiłam sama. Część powstała na zasadzie decoupagu, natomiast gałkę różaną (pomysł na nią również przyszedł ze mną z Zary) ulepiłam z modeliny.

Nad sekretarzykiem wisi tablica informacyjna (pamiętam podobną ścianę z czasów szkolnych, tylko moja nie jest wyłożona zieloną wykładziną ;)). Ponieważ jestem zawodowym zapominaczem i spóźnialcem, mój M. natomiast należy do grona rozrzucaczy, a Sprężynka to miks naszych genów więc informacyjne miejsce było w naszym domku konieczne.

Salon miał być bielutki (tak przynajmniej mi sie wydawało). Niestety nie wzięłam pod uwagę upodobań M. dla którego biel to kolor szpitalny (jak on ze mną żyje!??). Zbaczając nieco z kursu  to chyba rzadko w którym ośrodku zdrowia można teraz spotkać taka farbę na ścianach???!  W związku z fobiami mężulka duży pokój został pomalowany na... ja bym go nazwała- kolor ciasta naleśnikowego. Do tego 90% mebli sosnowych ( z odzysku, a raczej z darów rodzinnych)  i ogólne wrażenie jest żółte. A tak bardzo chciałabym tego uniknąć :/ Owszem w moich planach figuruje przemalowanie półeczek, komódek, stolików itp. na kolor... biały, ale pracy jest na tyle dużo, że nastawiam się na posiadanie żółtego salonu jeszcze jakiś czas. Chciałam wprowadzić do mieszkania srebrno- szare odcienie, ale naleśnikowe otoczenie zobowiązuje... Do tego sosnowe biureczko, które póki co zostanie w tym kolorze i doszłam do wniosku, że na razie ściana informacyjna będzie biała z dodatkiem złotego. 

Ramę typowej korkowej tablicy potraktowałam farbą do szyb, perłą w płynie no i oczywiście białą farbą. Wiszą na niej wydrukowane strony kalendarza, na ten i następny miesiąc, gdzie umieszczam niezmienne informacje: uroczystości, wywózkę śmieci, wyjazdy, wizyty u lekarza itp. Jest też wieszak, którego jedyną ozdobą są złote akcenty z przekładek do korali. Powiesiłam na nim torebeczkę z często potrzebnymi i poszukiwanymi zapałkami, woreczek zapachowy, oraz gaśnik. W koszyczkach mieszkają telefony. Przez ich dziurki przeciągnęłam wtyczki od ładowarek, dzięki czemu można je tam teraz ładować. No i obowiązkowo zegar. Miał być stary, drewniany z historią, ale z braku laku zabrałam się do upiększania mojego dziecięcego czasoodliczacza. Plastikowy, różowy z tarczą przedstawiająca Czarodziejki z księżyca dostał sporą dawkę bielusiej farby, następnie pieczątkami, tuszem i złotym pudrem do embossingu  ozdobiłam jego boki. Do wykonania tarczy wykorzystałam grafikę wyniuchaną na blogu The Graphics Fairy. Cyferki potraktowałam kroplą w płynie do spękań, a dla lepszego błysku dodałam do każdej godziny złote ozdobniki wycięte specjalnym dziurkaczem.

Stara, gruba rama po prababci miała sporo ubytków w brzegowych zdobieniach. Brakujące elementy wyrzeźbiłam z modeliny, a po wypaleniu w piecu przylepiłam na kropelkę i pomalowałam na biało. Po naciągnięciu płótna na styropianową podstawę służy teraz do klamerkowej wywieszki informacji godnych zapamiętania (zrobiłam ją zainspirowana Asią z Green Canoe). Klamerki powstały ze starych ozdób choinkowych i elementów biżuterii. Sówka, wygrana u Agnieszki z artistic jewellery, postanowiła zimę przeczekać, na nowej tablicy, bo jak sama dobrze spostrzegła doskonale pasuje tam kolorystycznie. 

Jest też stacja pogody. Należy ona do grona przedmiotów które po pojawieniu się w naszym domku okazały się niezbędne i chociaż przeżyliśmy bez nich większość życia to jakby teraz ich zabrakło to na łeb na szyję biegłabym do sklepu kupić nowe. Macie też takie przedmioty? Na biureczku w jednej z łubianek mieszka aparat fotograficzny, a w innych długopisy, nożyczki, taśma klejąca, miara itp. W szufladach natomiast trzymamy ważne dokumenty, rachunki, pamiątkowe listy. Te maleńkie szufladki są pełne kartek z notatkami, które co jakiś czas przeglądamy i niepotrzebne palimy.

Teraz wszystko, wraz z moimi myślami jest na swoim miejscu ;)

Pisałam na początku o mrozie, który opanował nasz i nie tylko nasz kraj. Dzisiejszy ranny obchód ogródka zaowocował oszronionymi fotkami. Same zobaczcie:

A na koniec przedstawiam nową blogowiczkę o pseudonimie „Psuja!!!”

Dobrała się Psuja do mojego laptopa, trzask, prask i po klawiszu spacji! Zrobiła to na tyle skutecznie, że komputer musi powędrować do serwisu! A póki co, proszę się nie dziwić, jak moje komentarze będą jednym ciągiem napisane, bo sporo się muszę namęczyć, żeby przerwę zrobić w tekście :(

Przesyłam Wam, drogie koleżanki dużo energii, bo mam jej ostatnio w nadmiarze (nareszcie!) i ściskam mroźnie!

Do przeczytania!